باز باران با ترانه
مي خورد بر بام خانه
يادم آرد كربلا را
دشت پر شور و نوا را
گردش يك روز غمگين گرم و خونين
لرزش طفلان نالان زير تيغ و نيزه ها را
باز باران با صداي گريه هاي كودكانه
از فراز گونه هاي زرد و عطشان با گهرهاي فراوان
مي چكد از چشم طفلان پريشان
پشت نخلستان نشسته
رود پر پيچ و خمي در حسرت لبهاي ساقي
چشم در چشمان آ رام و سنگين
مي چكد آهسته از چشمان سقا بر لب اين رود پيچان
باز باران با ترانه
آيد از چشمان مردي خسته جان
هيهات بر لب
از عطش در تاب و در تب
نرم نرمك مي چكد اين قطره ها روي لب شش ماهه طفلي رو به پايان
مرد محزون دست پر خون
مي فشاند از گلوي نازك شش ماهه بر لب هاي خشك آسمان
با چشم گريان
باز باران
باز هم اينجا عطش، آتش، شراره
جسم ها افتاده بي سر پاره پاره
....مي چكد از گوش ها باران خون و كودكان بي گوشواره
http://www.2saateeshgh.blogfa.com برگرفته از