همسفر! امروز من و تو، مسافر همين جاده‌ايم؛ جاده‌اي كه قبل از من و تو مسافران قبيلة آفتاب از آن گذشتند؛ آناني كه از «كثرت» به «وحدت» رسيدند. چون آنچه از دنيا برداشته بوده‌اند، «يكي» بود و آنچه از دنيا مي‌خواستند «يكي». و به همين خاطر، پشت يك «خاكريز» ايستاده، پيشاني خود را بوسه‌گاه گلوله‌ها كردند.
به روزيم
بح بح
آثار هنري منم كه اين وسطه:دي
به نام خدا
سلام
خوبيد؟ التماس دعا تو اين شباي عزيز داريم خواهر
دست خدا همراهتون و قلمتون نوراني باشه.
ياعلي مدد
