جادون خالي. وجدانن وادي السلام رو خيلي زود گذشتيم ازش.....واما زير ميز. واي به خدا حوصله نداشتم.من تمامي طولي عمرم صبحانه را يا توو سرويسي دانشگاه لقمه کردم يا توو آژانسي شرکت. حالا همين که اين همه وقت گذاشتم آ پشتي ميز نشستم آ صبحانه تناول کردم خودش خيلي حوصله ميخواست. حالا شوما ميگين يکساعتم ميشستم تا حضراتي خانومها و آقايون صبحانه هاشونا تناول ميکردن, بعد تازه کلي هم به گپ ا گفت ميگذروندن , تازه بعدش لطف ميکردن يه زحمتي ميکشيدن آ از جاشون برميخاستند.مي رفتن سمتي درب خروجي رستوران . تا بلکي مني زبون بسته حالا راهم باز ميشد عيني يه خانومي محترم بلند ميشدم ميرفتم؟!.........نه تو رو خدا؟!!.....حتما تمومي اين وقتم دستما ميزاشتم زيري چونه آ اجراي کلي اين فيلما شاهد بودم . بله؟!!!!!!!!!.... حوصله داريا. ويژي از زيري ميز رد ميشي ميري دنبالي کار آ زندگي. عوضش تمامي اين زماني اجراي فيلم را استفاده ي بهينه از زمان کردم. :دي