روز اول از طرز سوال مديري كه بنظرش اين مهندس مجازي قدرتمند اومده بود فهميدم آخيش راحت شدم. ديگه يه نيرو گرفتيم سعي كردم تاييد كرده باشم. ولي خودم فقط مونده بودم چرا اينها متوجه نيستن اين همه قيافه را بايد كمي فيتيله كِش كرد.
چند روز بعدش هم كه داشتم رزومش رو مرتب ميكردم تا بزارم لاي پرونده اي كه بايد تكميل ميشد چشمم افتاد به اسم شركتي كه آشنا بود. خدايا غش كرده بودم از خنده.... دست پرورده ي عجب كسانيه!! جلوي خنده ي خودم رو نمي تونستم بگيرم. چقدر اين آدم قيافه اومده...
خوشگل خانم تبريك ميگم. اين يه نوع پيروزيه كه با چاخان بتوني از اونجا به اينجا برسي.