توو اردوگاه ولایت 
جمع شدیم.
ساعت حدود 10 صبح بود که بروبچ تهران هم رسیده بودن. و حضرات آقایون هم اطراف سالن -مثلاً- غذا خوری اردوگاه جمع شده بودن تا یه فکری به حالی صبحانه ی بروبچ شرکت کننده در اردوی بلاگ تا پلاک 5 بکنن. از زوری گشنگی یه تماسی با حضرت استاد ، حامد احسانبخش گرفتم آ ازشون آدرسی سفری صبحانه را گرفتم که فرمودن شوما فعلا هوا بخورین تا ما برنامه ی اردوو را تنظیم کنیم. منا می گوی وحشت ورم داشت که خدایا اردوویی که داره اینجوری شروع میشد ، می خواد چیطوری تموم بشه؟؟؟ یا ابالفضل....خودد به فریادی ما برس که اصلا معده هامون آمادگیشا نداره
.........
خب هر چی بالا وا پایین رفتیم به نتیجه ای نرسیدیم.دستوری آماده باش رسید آ ما بروبچی مظلوم شرکت کننده در این اردوی مثلاً فرهنگیم ......ساکها را آماده کردیم آ راه افتادیم سمتی اتوبوسا. دمی در آ پا اتوبوسا چشممون منور شد به نوری وجودی بزرگان آ مسئولینی مجموعه ی فرهنگی دفتر توسعه وبلاگهای دینی. بر حسبی وظیفه جهت عرضی ادب و احترام آ ارادت جلو رفتم آ سلامی و عرض ادبی کردم. هر چند از ظاهری امر پیدا بود ولی منبابی اطمینان یه باری دیگه هم جویایی احوالات شدم که فرمودن : نوچ نمی آییم. خندم گرفته بود. خندم گرفته بود
از مسئولینی که چقدر جالب کاروان راهیان نور راه اندازی می کنند. چقدر جالب !!!!!!! ( بزار فعلا چیزی نگم. بزار فعلا به اصلی اردوو بپردازم آ انتقادات را یه جا دیگه .
.......)
خلاصه با سلام آ صلوات راه افتادیم. ساعت ده و نیم صبح بود.
خب ظاهرا اتوبوسی ما بی مسئول بود. چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ از خودشون بپرسین.
جهتی رفع مشکل آ اینا به صورتی ضرب العجلی جنابی عنابستانیا با خانومشون به این سمت منسوب نمودند. که در ردیف جلوی اتوبوس جلوس اجلاس نمودند. خدا خیرشون بدد. منم که از همون اول نیت کرده بودم رفتم تهی اتوبوس آ با همراهی آ همکاری دوستان وبلاگی، سعی در راه اندازی 
یک جنبشی ساکت آ بی زبونی آرام جهت براندازی چنین اردوهای بی محتوا آ بی برنامه آ بی .............. بلاگ تا پلاک نمودم.
خدا نسلی چنین اردوهای بی محتوایی در چنین روزگاری که ما وبلاگ نویسان و قلم به دستان نیاز مبرم به برگزاری 4 تا اردووی پر محتوا آ پر جنب و جوش داریم را برای همیشه برکند 
. آآآآآآآآآآآآآمین
اون ته اتوبوس کم کم گروهی کنسرتی آماده ی اجرا می شدند.
ما هم به سبکی خودمون گروه فرهنگی را راه اندازی کردیم. ( در ادامه خاطره نویسی شومام از محصولاتی این گروه فرهنگی بهرمند میشین.)
یاور وبلاگی من با من و همراه منی
تو اتوبوس ،سوی جنوبهمصدا ، هم پای منی
فضای سایبری ما هرزه تموم قلماش
خوب اگه خوب،بد اگه بدمرده دلای بلاگاش .....
هک نشه سایت من و توزیاد شده ، کلاه سیاه....
تو جنگ نرم سایبریتنها نشه یه وقت«آقا»
(تنها نشه یه وقت«آقا»)2...
خودتون با آهنگ بخونید(یار دبستانی من......)
