صبحِ اولِ وقت که واردِ سایت شده بودم، یوخده جَوگیر شده بودم آ آرووم و با احتیاط راه می رفتم، احساس میکردم اگه قدمهام رو کج و مُوَج بردارم یه بمبی هسته ای زیری پام منفجر میشه... این همکارانی خدا خوب کرده ی منم که اوسسسسسا مسخره کردن. خلاصه یه نیم ساعتی طول کشید تا ماهیچه های گردنم نرم شدند آ توونستم سمتی چپ و راستم رو نیگاه کنم.
نازی .... چقدر این سانتریفیوزها و گیجهای سرشون رو دوست داشتم، دستگاههایی که آدم به این زودی ها نمی توونه لمسشون کنه و از نزدیک زیر و رووشون رو نیگاهِ کارشناسی کنه ، گاهی خیلی برای آدم عزیز می شن. برنامه ی کاریم رو جوری تنظیم کرده بودم که مجبور بشم لابلای همین دستگاهها و کابلها و لوله ها و .... بچرخم. دفتر دستکهای کاریم دنبالم بود و مشغول بودم که یکی از بروبچ اومد آ یه نکته ی ظریف گوشزد کرد.
خانوم مهندس وقتتون رو اینجا هدر ندین. شوما معلوم نیست به این زودیا بتونین دوباره برگردین اینجا. پس یه کاری کونین با آقای دکتر حتما بازرسی فنیِ کُل رفته باشین. اومدم بگم من خودم قبلا برنامه ریزی کردم که یه اشاره کرد به ساعت ....دیدیم آآآآآآآآآآ داره ظهر میشه. خدا خیرِد بددد مهندس.
رفتم سراغی دکتر آ با شصتا زبون مخشا بکار گرفتم تا بالاخره راهی شد.عینی فیلم مستندهای رازِ بقا . خیلی از نقشه ها و پرونده هایی رو که تا به امروز فقط روو کاغذ آ فایل Edit کرده بودم و مطالعه حالا مستند میدیدم. وجدانن چه عظمتی داره سایتی نطنز. دمشون گرم. کارخونه ها و محیطهای کارگاهی ملیِ زیادی دیدم اینجا یکی از بزرگترینشس. خدا به این دکتر احمدی نزادی که استارتی تکمیلشا زد خیری دو دنیا بدد. به این دار و دسته ای که دارن درشا تخته میکونندم هرچی صلاحشونس بِدد. ما که از سیاست چیزی سرمون نیمیشد ولی کاش راه علم و گسترشی دانش و پزوهشا گِل نگیرند آ اسمشا بزارن گسترشی روابطی بین الملل... هنوز پروزه های سایتی نطنز تکمیل هم نشدس. کاش آرزوو به دل نمونیم آ حداقل نطنزمونا تکمیل کونیم آ بعدش درشا تخته کونیم. خیلی پیروزکام میشن این آمریکاییا اگه اینجوری ناکاممون بزارن. ما حتی هنوز پروزه های اسمیِ نطنز رو هم تکمیل نکردیم آ داریم به این آمریکاییا قول میدیم که دری کارگاههامون رو تخته میکنیم. این اسرائیلیا خیلی شیرین کام میشن آ ما از تهی حلقمون تا ناکجا آبادمون میسوزِد...
هر دشمنی که به تو چپ نگاه کند خار میکنم
پوزش به خاک کشم، زندگی اش تار و مار میکنم
کاش....
یاعلی...........