شب جمعه بین الحرمین را اگه تجربه کرده باشی، از اون به بعد روحت فقط بین الحرمین آرامش می گیره .
فقط...
فقط میشینم یه گوشه(روو به قبله)، همینجور که خیره شدم به گنبد آقا اباعبدالله ، با خود خدا زمزمه میکنم:
خدایا نیت درستی به من بده، تا من در آن نیت شک نکنم.
خدایا یک عمری به من بده، تا تمام عمرم صرف طاعت تو بشه.
خدایا هروقت دیدی عمرِ من چراگاه شیطان شده من آن عمر را نمی خواهم. بگیر قبل از آنکه غضب تو نصیب من بشه. بگیر این عمر را.
خدایا التماس میکنم برای من خصلتِ نکوهیده ای نگه مدار، مگر آنکه خودت اصلاحش کنی.
خدایا نکنه من یک کرامتی داشته باشم و ناقص باشه ، اومدم تو کاملش کنی.
خدایا حسادت حسودان را به دوستی، و بدگمانیِ مردم را نسبت به من تبدیل به اطمینان، و دشمنیِ دیگران را تبدیل به دوستی، و مخالفتِ نزدیکانم را تبدیل به یاری به من، و دوستیهای ظاهری را تبدیل به دوستیِ باطنی کن.
خدایا آنهایی که از من فاصله میگیرند و حاضر نیستند به من نزدیک شوند و ... به من نزدیک و خوش بین کن.
خدایا نکنه من با این دستم به کسی ظلم کنم.
خدایا نکنه با این زبانم به کسی آسیب برسانم.
خدایا نسبت به کسانی که به من مکر می کنند، خودت برای من راه فرار قرار بده.
خدایا یه نیروویی بده ، تا از دستِ آنها که مرا در تنگنا قرار میدهند فرار کنم.
خدایا اگر خِصلتِ عیب جویی و بدگویی در من هست از تو میخواهم ، آن برطرف کنی.
خدایا موفقم کن تا پیروِ کسانی باشم که اولیاء تو را یاری میکند و مرا در این راه راهنمایی میکنندو باعث رشدِ من در این مسیر میشود.
