این حدیث دل بود، تصنیف نیست
شیعه در محشر بلاتکلیف نیست
شیعه راهش در مسیر اولیاست
شیعه مولایش علیِ مرتضی است
صبح یه زیارت کردیم .........عسل.
قبل از اذان صبح حرم امیرالمومنین امام علی (ع) بودیم. میدونی در آستانه ی خیابون شیخ طوسی که قرار میگیری پشت سرت وادی السلام هست و روبروت حرم مولا. عشق و حالی بهت دست میده وصف ناپذیر......
از قدم اول شروع کردم به نیابا تک تک عزیزانی که به نظرم میومدن سلام دادن و عرض ادب محضر مولا امیر المومنین . امام علی (ع).
اون روز صبح با تمام توانم سعی داشتم خودم رو سیراب کنم ......
تا میتونستم قدمهام رو حساب شده و آرام بر میداشتم. وقت کم داشتم... دوستان بزرگی داشتم که از علمای بزرگ شیعه نکته ها برام گفته بودن جهت عمل کردن در صحن و سرای مولا امیرالمومنین. وقت کم دارم.... زمان..
سلام خیلی ها رو باید به حضرت میرسوندم. و خودم... نمیدونستم کدوم حرفم رو برای آقا تکمیل کنم و کدوم حاجتم رو سنگینتر بخوام از مولا. نمیدونستم ظرفیتم بیشتر بشه برام باارزشتر و ضروری تر خواهد بود یا اصل دین و ایمانم ..... نمی دونستم سلامتی جسمی برام باارزشتر خواهد بود یا حافظه و سلامتی روح و روان.... نمی دونستم ... خیلی چیزا رو برای رتبه بندی کردن عرضه ی حاجاتم به محضر مولا نمیدونستم..... نمیدونستم..... برای همین با سرعت تمام.......
جاتون خالی
